Nieuwe Buren: Nathalie

Buiksloterham is zo langzamerhand in een woonwijk aan het veranderen. Waar komen de nieuwe bewoners vandaan en hoe bevalt 't? Deel 2 van onze onregelmatig verschijnende serie. 

Nathalie woont met haar vriend Hilbert, zoon van zestien, dochter van acht jaar en hond Bobbi aan de Klaprozenweg. Nathalie is actief in Noord, onder andere met de organisatie van de jaarlijkse ‘Groenste Dag van Noord’. In februari 2019 verhuisde het gezin van Tuindorp Oostzaan naar het huis wat zij zelf hebben gebouwd. Het bouwproces nam ruim drie jaar in beslag.

Hoe ben je hier terecht gekomen? 

“Toen ik in Amsterdam ging studeren en in de stad wilde komen wonen, begon ik, zoals zovelen met mij, met ‘Ik zoek een kamer, maar niet in Noord, Oost of Zuid-Oost’. In de tussentijd is er veel veranderd, want grappig genoeg heb ik inmiddels in alle stadsdelen wel gewoond maar heb ik me niet eerder zo verbonden gevoeld aan een stadsdeel als aan Noord! Tien jaar geleden vonden wij een te gek huis in de Vegabuurt in Tuindorp Oostzaan. Het oude deel van Tuindorp aan de overkant van de Meteorenweg is natuurlijk nog charmanter, met het mooie Zonneplein, maar we zaten wel midden in het groen. Het was alsof we op een volkstuinencomplex woonden; in de zomer zaten we gezellig tussen de (geluiden van de) Kärchers, André Hazes en barbecues. Je leert je buren daar zo kennen: met een aantal buren heb ik dan ook Fijn Zonneplein opgezet. Door alle ruimte, leuke mensen en mogelijkheden voel ik in Noord waarom ik op Amsterdam verliefd ben geworden.

We wilden niet weg uit Tuindorp, maar de woonkamer was wel wat klein. We realiseerden ons dat we alleen een grotere woning konden krijgen als we die zelf gingen bouwen. In die tijd kwamen de laatste zelfbouwkavels van Buiksloterham beschikbaar, we hebben toen op een middag besloten de tent te pakken en in 2015 uiteindelijk zes weken met de kinderen én hond gekampeerd op de buurtcamping om in aanmerking te kunnen komen voor een rangnummer.”

Wat heeft het zelfbouwen je geleerd?

“Heel veel! Het verschil tussen een e-installateur en een w-installateur bijvoorbeeld. Ik heb echt een nieuw beroep geleerd, in de afgelopen drieënhalf jaar. En: in hout bouwen, wat nog best bijzonder is in Nederland.”

Wat is je favoriete plek in huis?

“Hier beneden aan de keukentafel vind ik het fijn. Maar ook de badkamer vind ik goed gelukt. Het is een heel rustige ruimte, een goede plek om even lekker je dag te starten. En al het hout in huis is heel prettig.”
Buiksloterham?
“Geweldig. Er gebeurt hier iets, er wordt hier een volgende stap gezet in de ontwikkeling naar een circulaire economie. En veel bewoners voelen zich met deze ontwikkeling verbonden. Toen de milieuwijk in West werd gebouwd, had ik al hetzelfde gevoel van ‘hé, wat cool’. Dat gevoel. Voor ons blok geldt bovendien dat er - door het samen kamperen voor ons rangnummer - een familiegevoel is ontstaan. De kinderen hadden er zin in om bij hun campingvriendjes te wonen.”

Waar doe je je boodschappen?

“Bij Boeren & Buren in de Ceuvel. Bij de Bakker van de Buren halen we op vrijdagmiddag ons brood. In de Van der Pekstraat. Mijn vriend gaat ook naar de Lidl op het Zuideinde, en ik vind het leuk om af en toe bij de Toko in De Banne boodschappen te doen.”

Wat was de grootste teleurstelling?

“We zijn uiteindelijk naar Letland gegaan voor ons huis, want daar wordt veel meer in hout gebouwd. Achteraf gezien blijkt er bij maar weinig bouwbedrijven en aannemers expertise te bestaan over duurzaam en/of circulair bouwen. In eerste instantie dachten we aan een strobalenhuis bijvoorbeeld. Dat leverde meewarige blikken op. ‘Met strobalen houd je geen ruimte over’, zei iedereen. Ook dacht ik in het begin: we gaan ons grijze water scheiden. Ik heb in Mozambique gewoond en daar met veel water gesjouwd, dus voor mij was dat vanzelfsprekend. Maar zo blijkt het hier niet te werken. Als zoveel installateurs tegen je zeggen dat het niet kan of moeilijk is, kom dan maar eens met een goed verhaal waarom het wél kan. Er is ook weinig onafhankelijk advies. Installatiebureaus propageren hun eigen oplossing; het is vaak ‘Wij van WC-eend adviseren WC-eend’, zonder ervaring met de alternatieven. Misschien bestaat onafhankelijke expertise niet, maar hierdoor ontwikkelt het duurzaam en circulair bouwen zich niet verder en dat zou anders moeten zijn!
Ik zie ook kansen. Het zou goed zijn als de kennis die hier is opgedaan aan anderen ten goede komt, dat ervaren zelfbouwers zich als coaches inzetten om kennis over te dragen. Dat er een community van zelfbouwers ontstaat die hun ervaringen deelt. En waarom is het zelfbouwen zo voorbehouden aan architecten en andere hoogopgeleiden? Waar is hier de metselaar die zelf zijn huis bouwt? Die mis ik nu. Ik zou het graag ook voor anderen mogelijk maken en gun het iedereen.”

Wat was de grootste verrassing?

“Hoe slopend het is, die fase tussen casco en sleutel. Die laatste periode, waar wij echt helemaal geen geld meer voor hadden. En dat iedereen - inclusief de hond - zich hier zo thuis voelt. Direct al. Bobbi ligt hier in huis de hele dag op zijn rug, te genieten, voor het raam, aan de Klaprozenweg.”

Ben je of ken je een recent naar Buiksloterham verhuisde bewoner? Mogen we langskomen voor een interview? Bereik ons op info@buiksloterham.nl.